ارزیابی فیزیولوژیک رفتار هالوفیت Aeluropus littoralis در واکنش به شوری
Authors
Abstract:
هالوفیت تک لپه Aeluropus littoralis از نظر تأمین پوشش مرتعی در اراضی شور و حاشیه‌ای می‌تواند نقش مؤثری در حفاظت ذخایر آب و خاک و فراهمی نیاز علوفه‌ای دام‌ها داشته باشد. در تحقیق حاضر ارزیابی برخی پارامترهای فیزیولوژیک این گیاه در پاسخ به سطوح مختلف شوری انجام شد. بذرهای گیاه آلوروپوس لیتورالیس پس از ضدعفونی در ماسه شسته شده با اسید کلریدریک و در اتاق رشد با شرایط کنترل شده، دمای روز 25 و شب 16 درجه سانتی‌گراد و تناوب نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی کشت شد. پس از 45 روز از آغاز کشت، تیمارهای شوری صفر، 100، 200، 300 و 400 میلی مولار نمک کلرید سدیم اعمال شد. طرح مورد استفاده در این آزمایش، طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار بود. مواد گیاهی پس از گذشت 14 روز از زمان اعمال آخرین تیمار شوری برداشت شدند. نتایج بدست‌آمده نشان داد که گیاهان تیمار شده با 200 میلیمولار سدیم کلراید، بیشترین میزان وزن خشک و خاکستر را در مقایسه با شاهد به خود اختصاص دادند. بر پایه اطلاعات بدست آمده محتوای پتاسیم بافت شاخساره‌ای بر خلاف سدیم با افزایش شوری کاهش یافت. این در حالیست که سدیم و پتاسیم ترشحی از بافتهای شاخساره‌ای در پاسخ به شوری افزایش نشان داد. نسبت کلروفیل a/b و محتوای کربوهیدارتی ریشه در واکنش به شوری افزایش داشت و میزان نشاسته و کل قندهای محلول در بافتهای شاخساره‌ای در بالاترین سطح شوری رابطه معنی‌داری با افزایش نسبت کلروفیل نداشت. نتایج بدست‌آمده از تحقیق حاضر پیشنهاد می‌کند که مدیریت یون‌های مضر همراه با تنظیم اسیمیلاسیون گیاهی در نحوه عمل گیاهان هالوفیت برای اجتناب از اثرات بازدارنده شوری مؤثر بوده است.
similar resources
ارزیابی فیزیولوژیک رفتار هالوفیت aeluropus littoralis در واکنش به شوری
هالوفیت تک لپه aeluropus littoralis از نظر تأمین پوشش مرتعی در اراضی شور و حاشیه ای می تواند نقش مؤثری در حفاظت ذخایر آب و خاک و فراهمی نیاز علوفه ای دام ها داشته باشد. در تحقیق حاضر ارزیابی برخی پارامترهای فیزیولوژیک این گیاه در پاسخ به سطوح مختلف شوری انجام شد. بذرهای گیاه آلوروپوس لیتورالیس پس از ضدعفونی در ماسه شسته شده با اسید کلریدریک و در اتاق رشد با شرایط کنترل شده، دمای روز 25 و شب 16 ...
full textواکنش آنزیمی گیاه هالوفیت Parl. Aeluropus littoralis نسبت به تنش های مختلف شوری (NaCl)
Reactive oxygen species (ROS) release from cellular water molecules under abiotic and biotic stresses which are harmful for cellular metabolism. Although, some of radical injuries neutralize via plant enzymatic and nonenzymatic reactions like antioxidant system such as superoxide dismutase, catalase, peroxidase and ascorbate peroxidase. Aeluropus littoralis Parl. is a halophyte plant belongs...
full textپاسخ فیزیولوژیکی و ژنتیکی هالوفیت aeluropus littoralis به شوری
شوری با ایجاد تنش یونی و اسمزی موجب کاهش تولید محصولات زراعی و باغی میشود . در این تحقیق مکانیسم تحمل شوری در هالوفیت aeluropus littoralis که یکی از متحملترین گیاهان تکلپهای به شوری است در چهار سطح نمکی 120، 250، 450 و 600 میلیمولار از طریق تکنیک cdna-aflp مورد بررسی قرار گرفت. از لحاظ فنولوژیکی تنش شوری موجب کاهش رشد شاخساره، نسبت شاخساره به ریشه و کلروفیل گردید. بیشترین تظاهر ژنها به همر...
full textبررسی تاثیر سیانید هیدروژن در القای مقاومت به شوری در گیاه هالوفیت Aeluropus littoralis
تنش شوری به عنوان یک خطر جدی برای رشد و نمو گیاهان محسوب می شود. Aeluropus littoralis که یک هالوفیت تک لپه محسوب میشود، به عنوان یک مدل ژنتیکی جهت تجزیه و تحلیل رفتار فیزیولوژیک و مولکولی تحمل به شوری به کار می رود. تنش شوری، تولید اتیلن را در بافتهای گیاهی افزایش خواهد داد و در نتیجه این افزایش غلظت، سیانید هیدروژن نیز افزایش خواهد یافت. همچنین مکانیسم پالایش سیانید از طریق سه آنزیم Cyanase...
full textواکنش آنزیمی گیاه هالوفیت parl. aeluropus littoralis نسبت به تنش های مختلف شوری (nacl)
رادیکال های آزاد اکسیژن (ros) تحت شرایط تنش های زیستی و غیرزیستی از مولکول های آب داخل سلولی مشتق شده و برای متابولیسم سلولی زیان آور می باشند، اما بخشی از اثرات مضر این رادیکال ها بوسیله مکانیسم های آنزیمی و غیر آنزیمی گیاهان از جمله سیستم های آنتی اکسیدانتی چون سوپراکساید دیسموتاز، کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز خنثی می گردند. گیاه آلروپوس لیتورالیس هالوفیتی از خانواده گندمیان است که...
full textMy Resources
Journal title
volume 21 issue 1
pages 154- 164
publication date 2014-05-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023